Και μόνο που πληκτρολογώ τον τίτλο αυτής της ανάρτησης με κάνει να νιώθω σαν τρελή, αλλά ξεκινάμε.

Όταν πρωτογνώρισα το αγόρι μου, ήταν αμέσως φανερό ότι είναι ανοργάνωτος και ακατάστατος. Ήταν προφανώς πολύ άνετος / αμήχανος με αυτό, και είμαι σχετικά χαλαρή όσον αφορά την ακαταστασία και τους σωρούς των πραγμάτων όπως τα βιβλία και η αλληλογραφία που συσσωρεύονται, οπότε δεν το έβλεπα αυτό ως αρνητικό. Ήταν τόσο γλυκός και τρυφερός, και πραγματικά συνδεθήκαμε σε όλα.

Κατά έναν περίεργο τρόπο, με παρηγορεί όταν μπαίνω στο σπίτι κάποιου και βλέπω μικρές ακαταστασίες. Είναι σαν να μπορώ να δω το ίχνος του πώς πέρασαν τη μέρα/εβδομάδα τους, και νιώθω πολύ ανθρώπινο. Ίσως αυτό να είναι παράξενο, αλλά τέλος πάντων. Εγώ, προσωπικά, έχω ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα καθαρισμού συντήρησης που τηρώ (π.χ. καθαρίζω τα μπάνια την Πέμπτη, πλένω τα ρούχα την Τρίτη κ.λπ.) και προσπαθώ να αφιερώνω 15-20 λεπτά στην αρχή ή στο τέλος κάθε ημέρας για να βεβαιώνομαι ότι τα πράγματα είναι στη θέση τους, ότι τα πιάτα είναι έτοιμα κ.λπ. Αυτό είναι ένα απλό σύστημα που λειτουργεί για μένα. Είχαμε κάνει τόσες πολλές συζητήσεις σχετικά με αυτό πριν συγκατοικήσουμε, οπότε πίστευα ότι ήμασταν στην ίδια σελίδα: βάλτε τα δυνατά σας για να καθαρίζετε μετά από τον εαυτό σας- είμαστε μαζί σε αυτό ως συνεργάτες και μπορούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον όσο χρειάζεται- ένα σπίτι πρέπει να φαίνεται κατοικημένο και δεν πειράζει αν τα πράγματα είναι λίγο ακατάστατα και εκτός ελέγχου από καιρό σε καιρό. Επίσης, μου αρέσει να πλένω τα ρούχα, οπότε συμφώνησα να αναλάβω αυτή την ευθύνη 100%. Συμφωνήσαμε ότι θα αναθέταμε συγκεκριμένες δουλειές αν ήταν απαραίτητο.

Στη συνέχεια, συνέβη κάτι περίεργο όταν μετακομίσαμε μαζί. Ξαφνικά, έχει αυτό το πολύ υψηλό πρότυπο για την καθαριότητα που δεν είναι πρόθυμος να κρατήσει τον εαυτό του, όπως, καθόλου. Το σπίτι είναι ένα ερείπιο, και γρήγορα έμαθα ότι αν δεν το καθαρίσω εγώ, δεν θα καθαριστεί. Οι πάγκοι της κουζίνας είναι τόσο γεμάτοι σκουπίδια που δεν μπορώ να βάλω ούτε μια σανίδα κοπής. Ο καναπές είναι μερικές φορές τόσο γεμάτος με σκουπίδια που δεν μπορώ καν να καθίσω. Είναι άσχημο και ειλικρινά, είναι συντριπτικό. Αυτό είναι ένα χάος που ξεπερνάει κατά πολύ αυτό που είχα δει στο σπίτι του πριν συγκατοικήσουμε.

Το χειρότερο είναι ότι εκνευρίζεται μαζί μου για πράγματα όπως το να αφήσω ένα άδειο κουτάκι αναψυκτικού στον πάγκο, να ξεχάσω να καθαρίσω μια κατσαρόλα όταν πλένω τα πιάτα ή να ξεχάσω το μικρό πλαστικό καπάκι για το ξυραφάκι στο ντους. Εν τω μεταξύ, αυτά τα μικροπράγματα είναι σαν στίγματα στη θάλασσα της βρωμιάς και της καταστροφής που πάντα εξαπολύει σε όλο το σπίτι. Λέει ότι μου “λείπει η πρωτοβουλία” και ότι δεν βλέπω απλώς τι πρέπει να γίνει και το κάνω, αλλά η αλήθεια είναι ότι, αν έκανα όλα όσα έπρεπε να γίνουν, θα έτρεχα όλη μέρα σαν καμαριέρα (πέρα από τη δουλειά μου πλήρους απασχόλησης) για να καθαρίσω τις ακαταστασίες που δεν φτιάχνω εγώ. Μπορώ να είμαι υποστηρικτική και να μαζεύω πράγματα από εδώ και από εκεί, κάτι που συμφωνήσαμε να κάνουμε ο ένας για τον άλλον όταν τα πράγματα ξεφεύγουν, αλλά αυτό είναι πραγματικά ακραίο.

Όταν προσπαθώ να του το εξηγήσω αυτό (και να τον ρωτήσω γιατί δεν βλέπει και δεν κάνει αυτό που πρέπει να γίνει), λέει ότι είμαι αμυντική και δεν αναλαμβάνω την ευθύνη. Έχω προσπαθήσει να φτιάξω μια λίστα με τις δουλειές που μπορούμε να αναλάβουμε ο καθένας ξεχωριστά, αλλά αρνείται να διατηρήσει ένα πρόγραμμα οποιουδήποτε είδους. Έχω φτάσει στα όριά μου και νιώθω σαν να μου έχει παίξει κάποιο τρομερό κόλπο. Μήπως έβαλα τον εαυτό μου να αποτύχει με κάποιο τρόπο Μήπως κάτι που περιέγραψα μοιάζει με αποτυχία μου να επικοινωνήσω αποτελεσματικά

*Εξυπνή συμβουλή

Αυτή η κατάσταση μπορεί να σας φαίνεται απομονωτική, αλλά είναι ζωτικής σημασίας να θυμάστε ότι δεν είστε μόνοι. Πολλά ζευγάρια αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες. Ακολουθούν ορισμένες στοχαστικές στρατηγικές για την αντιμετώπιση αυτού του διλήμματος:

1. Ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία: Προγραμματίστε μια στιγμή για να καθίσετε (χωρίς περισπασμούς) και να συζητήσετε πώς οραματίζεστε και οι δύο έναν κοινόχρηστο χώρο διαβίωσης. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το καθάρισμα- έχει να κάνει με την έκφραση των συναισθημάτων σας και την εξεύρεση αμοιβαίας κατανόησης.

2. Επανεξετάστε τις συμφωνίες σας: Επανεξετάστε την αρχική σας συζήτηση σχετικά με την καθαριότητα και επαναφέρετε τις δεσμεύσεις σας. Αν νιώθει ότι τον καταβάλλει η καθαριότητα, ρωτήστε τι συγκεκριμένα τον δυσκολεύει και συνεργαστείτε σε ένα σχέδιο που να μοιάζει δίκαιο.

3. Δημιουργήστε ένα οπτικό σχέδιο: Μερικές φορές, ένα οπτικό βοήθημα μπορεί να βοηθήσει στην αποσαφήνιση των καθηκόντων. Δοκιμάστε ένα διάγραμμα αγγαρείας ή μια κοινή εφαρμογή που επιτρέπει και στους δύο σας να παρακολουθείτε τις μικρές καθημερινές εργασίες και τις μεγαλύτερες εβδομαδιαίες δουλειές.

4. Γιορτάστε την πρόοδό σας: Αναγνωρίστε όταν ολοκληρώνονται οι εργασίες, όσο μικρές κι αν είναι. Η θετική ενίσχυση μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τα κίνητρα και να δημιουργήσει ένα υποστηρικτικό περιβάλλον.

5. Να είστε υπομονετικοί: Η αλλαγή απαιτεί χρόνο. Αφήστε περιθώρια για προσαρμογές και εμπειρίες στη μάθηση, καθώς και οι δύο προσαρμόζεστε στη νέα ρύθμιση της διαβίωσης.

Τελικά, είναι ζωτικής σημασίας να δώσετε προτεραιότητα στην αγάπη και τη σύνδεση που έχετε πάνω από το προσωρινό χάος. Με υπομονή και ομαδική εργασία, μπορείτε να βρείτε μια ισορροπία που να εκτιμά και τις δύο ανάγκες σας.