Εισαγωγή

Ήμουν λοιπόν εκεί, ετοιμαζόμουν να υποδεχτώ μια νέα χρονιά γεμάτη με καινούργια ξεκινήματα και λαμπερές αποφάσεις, μόνο και μόνο για να με αιφνιδιάσει μια βόμβα: η γυναίκα μου είχε “απλώς κουβεντιάσει” Αν αυτή ήταν μια έγκυρη δικαιολογία σε ένα μπαρ, θα ήταν άξια προσοχής. Εδώ ήμασταν, δύο εβδομάδες πριν από το 2025, και η δεκαετής σχέση μου βρισκόταν κάτω από το είδος της δοκιμασίας πίεσης που προορίζεται για φτηνά έπιπλα ΙΚΕΑ.

Η αντιπαράθεση

Είχα τις υποψίες μου, φυσικά, γιατί τι είναι η υποψία αν όχι ένα ύπουλο μικρό γκρεμλίνο που ψιθυρίζει “ξέρεις καλύτερα” κάθε φορά που εσύ λιώνεις με την παλιά καλή άρνηση Η συζήτηση έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο του 2024, και σαν ηθοποιός σε κακογραμμένη σαπουνόπερα, πλησίασα τη γυναίκα μου, ρωτώντας την αδιάφορα αν είχε κάτι που θα ήθελε να μου πει πριν πετάξουμε το παλιό έτος στο πεζοδρόμιο.

Η απάντησή της Απλά μια περιστασιακή σταγόνα “κουβέντας” Θέλω να πω, αν είχα ένα δολάριο για κάθε φορά που άκουγα αυτή την ατάκα σε ρομαντική κομεντί, θα ήμουν πλούσιος. Αλλά παρεκκλίνω.

Οι κόκκινες σημαίες

Τέσσερις μήνες ψηφιακών περιπτύξεων που ξεκινούν τον Μάρτιο Αχ, το χρονοδιάγραμμα. Ήταν “απλώς κουβέντα” όταν οι συνήθειες περιποίησης της υπέστησαν αυτό που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως ανακαίνιση ολυμπιακού επιπέδου Αυτή η νεοαποκτηθείσα αφοσίωση στην προσωπική περιποίηση με έκανε να ξύνω το κεφάλι μου – και όχι ως προετοιμασία για μια φανταχτερή βραδιά ραντεβού.

Τότε ήρθε το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της καταστροφής: καβούρια. Προφανώς, είχε καβούρια, και αυτό προκάλεσε μια ξαφνική ανάγκη για αισθητικές αλλαγές στο κάτω τμήμα. Παραδόξως, δεν είχα λάβει το υπόμνημα για την κατάσταση με τα καβούρια. Είχα εμπλακεί σε μια σχέση μεταξύ των ειδών Κάποιος να με βοηθήσει – πού είναι ο συναγερμός μου για το δράμα

Τα ανάμεικτα σήματα

Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα πιο απολαυστικά, υπήρχαν εκείνες οι γοητευτικές στιγμές μετά την οικειότητα όπου με ρωτούσε αν έβλεπα κάποιον άλλον. Η στάση του σώματός της, πάντα τόσο χαλαρή αλλά πιο άκαμπτη από κούκλα, δεν έκανε τίποτα για να κατευνάσει τις ανασφάλειές μου. Μιλούσαμε για ένα θέμα “απλώς κουβεντιάζοντας” ή είχα υπογράψει για εντελώς λάθος σχέση

Ας το ξεδιαλύνουμε: Ξαφνικά, έβαζε κραγιόν σαν να ετοιμαζόταν να γυρίσει την επόμενη σεζόν του “The Bachelorette” – μόνο που αυτή τη φορά, έψαχνε για κάποιον άλλον. Για να είμαστε δίκαιοι, δεν έχω παίξει ποτέ στην τηλεόραση, ούτε είχα περάσει από οντισιόν, οπότε αυτά τα μηνύματα ήταν στην καλύτερη περίπτωση αμήχανα.

Η άρνηση

Παρά το γεγονός ότι μου είπε ότι οι συνομιλίες έγιναν φλερτ -γιατί, ξέρετε, αυτό είναι εντελώς ακίνδυνο- επέμενε ότι τίποτα δεν ξεπέρασε τα όρια της σωματικής επαφής. Αλλά ο δισταγμός στη φωνή της ήταν τόσο πειστικός όσο η υπόσχεση ενός πολιτικού κατά τη διάρκεια μιας εκλογικής χρονιάς. Φλερτ χωρίς σωματική επαφή Ακούγεται σαν να τρέχεις σε μαραθώνιο αλλά να αποφασίζεις να παραλείψεις τον τελευταίο γύρο.

Συμπέρασμα

Έτσι, βρίσκομαι εδώ, παγιδευμένος ανάμεσα στην ανακουφιστική ηρεμία της άρνησης και στο αδυσώπητο τσουνάμι της καχυποψίας. Είναι δυνατόν να κουβεντιάζει απλώς Σίγουρα, όπως είναι πιθανό ένας πιγκουίνος να απαγγέλλει Σαίξπηρ. Αυτό που είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι τα σημάδια έχουν σημασία, όπως οι καλά τοποθετημένοι βιβλιοστάτες σε μια αμήχανη σχέση.

Καθώς μπαίνουμε στη νέα χρονιά, μένω να σκέφτομαι αν η απόφασή μας θα περιλαμβάνει συμβουλευτική ζευγαριού ή απλώς θα κατακτήσουμε την τέχνη του να αποφεύγουμε τα καβούρια -γιατί σίγουρα δεν υπογράφω για κάτι τέτοιο.